Archives de l’auteur : didje

Centjarulo denove rekordas

Robert Marchand, 102-jara, superis, la 31-an Januaro 2014, sian propran rekordon pri la distanco irita dum unu horo bicikle, fare de centjarulo. Li biciklis preskaŭ 27 kilometrojn dum unu horo. Li restas la ĉampiono de la kategorio de la cent-kaj-pli-jaruloj, speciale kreita de la Internacia Biciklista Unio. En 2012, li starigis 24.251 kilometra rekordon. Tiu granda faro okazis en la tutnova olimpia ciklostadiono de Saint-Quentin-en-Yvelines, Francio.

Kalezo, vojkruciĝo de la lingvoj

Ili kunvenas vespere, post la laboro aŭ la kursoj, por babiladi ĉetable.

Ili nenecese konas unu la alian, sed ili havas saman ŝaton al la lingvoj. Francoj, ili deziras plibonigi sian hispanan aŭ anglan. Eksterlandanoj, ili plezuras kundividi sian hejman lingvon aŭ ekregi novajn vortojn de ilia gastiga lando. Tia estas la koncepto de la poliglota kafejo, kiu okazas ĉiun semajnon en Kalezo, mardon vespere.
Muriel Bercez, la grupestrino, akceptas la partoprenantojn per ĝojaj « welcome »aŭ « Guten Abend ». Flagetoj staras sur la tabloj por identigi la lingvon parolotan.
En la menuo : ĉiusemajne tie oni trovas la anglan, la germanan, la hispanan, la esperantan, ĉiun duan semajnon la italan, kaj ĉiun trian semajnon proksimume la nederlandan.
Tiu rendevuo estas nek lingvokurso, nek ĉiusemajna devigo. Ĉiu venas laŭ siaj sopiroj por babili pri temoj, kiuj nature invitos sin en la konversacian fadenon. « Tiuj, kiuj ankoraŭ ne bone regas lingvon, povas sidiĝi ĉe tablo por aŭskulti la muzikecon de la vortoj ». La langoj rapide ekmoviĝas.
« Nia reteja forumo disvastiĝas kaj ni deziras plivigligi ĝin », pludiras Muriel. Fakte, per la reto la grupanoj povas praktiki la legadon kaj la skribadon, ili disponas pli da tempo kaj vortaron. La skribado kompletigas la parolan praktikadon kaj ĝi nepras. »

Clip audio : Le lecteur Adobe Flash (version 9 ou plus) est nécessaire pour la lecture de ce clip audio. Téléchargez la dernière version ici. Vous devez aussi avoir JavaScript activé dans votre navigateur.


Poliglota Kafejo : Café de Paris – Rue Royale – Calais. Mardon, de la 18-a ĝis la 20-a. www.cafe-polyglotte.com

Tradukis Didje – Fonto : Calais mag – Januaro 2014.

Kontaktolensoj por diabet-suferantoj

Guglo surmerkatigos kontaktolensojn por diabet-suferantoj
Guglo* anoncis, ke ĝi estas preparanta kontakto-lensojn kapablajn helpi diabet-suferantojn por kontroli sian sukerprocenton.
Oni ne povas kontraŭstari progreson. La skipo de la Gugla-laboratorio, fama pro siaj laboroj pri neordinaraj projektoj, nun interesiĝas pri kontaktolensoj. Tiuj, kiujn ili intencas produkti, kapablus helpi diabet-suferantojn kontroli sian sukerprocenton.
« Ni estas testantaj inteligentajn lensojn, celantajn mezuri la glukozprocenton en la larmoj », klarigis la du iniciatintoj de la projekto, Brian Otis kaj Babak Parviz, en bloga publikaĵo.
Mikrosensilo en la lenso
« Tiuj lensoj enhavas elektronikan blaton kaj miniaturigitan glukozsensilon, kunpremitajn inter du tavoloj el materialoj uzataj por fabriki kontaktolensojn », ili aldiris. Iliadire, oni jam klinike testadis tiun evoluiĝontan projekton, kaj oni nun pridiskutas ĝin kun la FDA, la usona medikament-agentejo. Tiuj lens-prototipoj kapablas ĉiusekunde mezuri la glukozprocenton en la larmoj.
La sciencistoj pripensas la eblecon produkti en ili lumsignalojn, kiuj sciigus al la uzantoj la preterpason de difinitaj glukozprocentoj. « Ni ĉiam proklamis, ke ni emas pritrakti plej strang-aspektajn projektojn », ankoraŭ aldonis B.O. kaj B.P. « Dum la Internacia Federacio pri Diabeto estis deklaranta, ke la mondo perdas la batalon kontraŭ diabeton, ni opiniis tiun projekton disvolvinda », ili konkludis.

*Guglo : Google
Fonto : RTL – AFP – 17 Jan. 2014

Geedzaj diskutoj

HUMURAĴ0J, kompreneble !
- Brul-odoras ! Ĉu vi estas kuiranta pladon aŭ gladanta ?
- Se mi mortus, ĉu vi ploregus ? – Vi ja scias, ke mi ploras pro nenio !
- Kion vi faros nun, ĵus emeritiĝinta ? – Esploristo ! mi serĉos miajn okulvitrojn, apogbastonon, falsdentaron, ŝlosilaron…
- Ĉu vi denove ekdormos ? – Vi ja scias, mi tute ne eltenas resti senokupa!
- Mi abomenas la virinojn, kiuj amoras la unuan vesperon. – Mi ankaŭ ! oni devas pacienci ĝis la vespero!
- La kvaran fojon vi revenas hejmen malfrue ĉisemajne…Kion mi konkludu ? – Ke hodiaŭ estas ĵaŭdo, mia kara !
- Ni nun perfekte seksakordas : hieraŭ vespere, ni havis kapdoloron samtempe!
- Mi neniam pardonos al vi pro la trompo ! – Sed kara mia, unufoja trompo ne estas trompo, estas komparo !
- Jen, la rostaĵo tutbrulis ! mi ja petis al vi rigardi la horloĝon ! – Tion mi ja faris ! mi eĉ povas precizigi, ke ĝi ekbrulis je la 7-a kaj 47!
- Dum dekjara kunvivado, vi neniam aĉetis ion al mi! – Kial ? Ĉu vi havis ion por vendi?

Clip audio : Le lecteur Adobe Flash (version 9 ou plus) est nécessaire pour la lecture de ce clip audio. Téléchargez la dernière version ici. Vous devez aussi avoir JavaScript activé dans votre navigateur.

Mortpafita en kinejo pro elsendo de SMS

En Usono : viro mortpafita en kinejo pro sia sendado de tekstmesaĝoj.

Emerito mortigis viron en kinejo, en Florido, Usono, post disputo rilate la sendon de somosoj (poŝtelefonaj tekstmesaĝoj) far la viktimo.
Emerita membro de la Tampa polico estas kulpigita, mardon la 14-an de januaro, pri ne-antaŭplanita murdo, pafmortiginte lundon vespere en florida kinejo 43-jarulon, al kiu li riproĉis la sendadon de somosoj dum la filmprojekciado.

Mortpafita pro alĵeto de pufmaizo kaj sendado de somosoj
Laŭ ĉeestantoj, ambaŭ viroj ekkverelis, ĉar la viktimo uzis sian telefonon kaj sendis somosojn dum projekciado de la lasta filmo de Mark Wahlberg, Sango kaj Larmoj. La viktimo estus ankaŭ ĵetinta pufmaizon al CR, kiu poste kugle trafis lin en la bruston.
RE, la advokato de CR, emerito 71-jara, raportis ĉe la NBC-a kanalo, ke li petis kaŭcian liberigon de sia kliento al la juĝistino, konsiderante ke la akuzato kontentige servadis en la Tampa policgrupo, kaj ke li estas sekurecestro de distroparko. Dum sia tuta vivo li protektis la homojn kontraŭ la krimuloj. Li ne estas danĝero por la loĝantoj, konkludis RE. La juĝistino tamen rifuzis liberigi la akuzaton. Florido estas la usona ŝtato, kiu enkalkulas la plej grandan nombron de armiloj cirkulantaj : pli ol unu miliono da personoj leĝe rajtas kunporti armilon.

Fonto : artikolo publikigita la 15-an de januaro 2014, ĉe RTL.fr

Senminigado en Sangatte

Senminigado en Sangatte : la kvin Rommel-aj fostoj detruitaj, la ĉirkaŭaĵo denove alirebla
La senminigado en Sangatte*, planita post la malkovro de kvin Rommel-aj fostoj kaj unu obuso meznovembre sur la plaĝo de Sangatte, okazis mardon en favoraj kondiĉoj. Tagmeze, la kvin militiloj estis veturigitaj traktore al la detruejo, situanta 2 kilometrojn for de la descendejo*, kie ili estis detruitaj de mararmeaj plonĝistoj je la dua kaj 2 minutoj posttagmeze. Je la tria kaj duono, pli frue ol konjektite, oni denove permesis la preterpason.
Matene, ĉirkaŭ la naŭa kaj duono, la 135 homoj loĝantaj proksime estis senincidente evakuitaj. La ceteraj, aŭ ili jam foriris, aŭ ili enfermiĝis hejme. La aŭtoritatoj tamen devis kontraŭstari dum 10 minutoj la malvolemon de 70-jarulo, kiu rifuzis forlasi sian domon, situantan proksime de la plaĝo kaj precipe de la bomboj datiĝantaj de la Dua Mondmilito. Finfine la urbestro kaj la kapitano, membro de la grupo de la mararmeaj senminigistoj kaj plonĝistoj, konvinkis lin. La sangatt-ano* kaj lia edzino forlasis sian domon.
Pro la eventuala danĝereco de la misio, la pretertrafikon oni malpermesis de la oka matene ĝis la kvina vespere. La urbo estis silentega. La loĝantoj zorge fermis la ŝutrojn kaj malfermis la fenestrojn, kiel rekomendite. 12 ĝendarmoj, 31 policanoj kaj 6 natur-gardistoj de Eden62 postenis ĉirkaŭ la danĝera zono.
La helikoptero de la Civila Protektado flugas super la zono ; la ĝendarmoj dume postenas en la urboj Escalles kaj Peuplingues. La kalezaj policanoj respektigas la malpermeson tracirkuli la urbon.
La eden62-gardistoj ankaŭ baras la marŝpadojn. La ĉambrego Boulart, rekviziciita por la akceptado de la evakuitaj loĝantoj, finfine fermiĝis pro tro malmultaj ĉeestantoj.
Tuj post la deka, unuan 600-kilograman blokon oni traktore veturigis al la bomb-detruejo, kuŝanta du kilometrojn for de la descendejo de Sangatte, kie loĝanto malkovris la eksplodaĵojn komence de novembro. La kvar ceteraj blokoj estis translokigitaj de la senminigista kvinopo ĝis la sekura zono, tio estas izola plaĝo. La senminigistoj poste rajtis disŝiri la Rommel-ajn fostoj per eksplodaĵoj, por eltiri ties municioj. Estas la plej delikata parto por la senminigistoj, klarigis la kapitano. Post identigo de la municioj, ili estas 270 milimetraj obusoj (kiuj pezas inter 70 kaj 80 kilogramojn), oni enterigis ilin kaj eksplode detruis ilin. La pecoj kaj aliaj ruboj kolektitaj, oni purigis la zonon, registritan kiel natura2000-protektita zono.
Tuj post la malfermo de la zono, ĉirkaŭ la tria kaj duono posttagmeze, la 135 evakuitaj loĝantoj rehejmeniĝis. La policanoj plu prigardis la zonon ĝis la kvina.

*Sangatte : marborda urbeto, tuj proksima de Kalezo (Calais), en la norda parto de Francio.
*descendejo :  (franclingve :  descenderie) : surplaĝa betona deklivo, enirejo de malnova submara galerio, la unua provo de submara tunelo al Britio (1878).
*sangatt-ano = loĝanto de la urbo Sangatte
Fonto : La Voix du Nord – 10 Dec. 2013

Migrantoj en cisternokamiono

En Kokelo : dekses migrantoj malkovritaj en cisternokamiono.
Oni malkovris dekses migrantojn merkredon matene en cisternokamiono, proksime de benzinstacio en Kokelo*. La kamionstiristo, el Rumanio, tranoktis en Kokelo, apud la areo Eŭrokaba*. Li estis veturiganta plastaĵajn globetojn el la nederlanda firmao Broekema, kaj estis trafinta Brition ĉimerkrede. Li klarigas, ke matene kun kolego li inspektis la kamionon por kontroli, ĉu ne enŝoviĝis migranto dum la nokto. » Ni nepre kontrolas », li asertis. Kontrolante ĉimerkrede matene, li konstatis, ke ŝnurego estas tranĉita ĉe la postaĵo de la ŝarĝaŭto. La stiristo tuj informis deĵoranton de la kokela benzinstacio. « Li sciigis min, pri enesto de migrantoj en sia kamiono, tial mi tuj telefonis la policon », tiu-ĉi klarigis.
La dekses migrantoj, ĉiuj plenaĝaj viroj, fartis bone. Tial la kalezaj fajrobrigadanoj, rapide senditaj surloken, tuj reiris. Male la policanoj restis surloke longatempe, atendantaj siajn kolegojn de la Landlima Polico por transdoni al ili la aferon. Finfine la landlima polico ne intervenis kaj ĉiuj migrantoj estis liberigitaj, tion sciigis la prefekturba magistrato merkredon posttagmeze.
Laŭ la benzinstacia deĵoranto, tia malkovro nun okazas ĉiun duan semajnon, « jen en Eŭrokabo, jen en la industria areo de la Dunoj. Antaŭ kelkaj tempoj, oni malkovris rifuĝintoj en ĉokoladkuvego », li diris. Tio estas problemo por la stiristoj, ĉar se oni malkovras, ke ili veturigas migrantojn, ili nepre devos redoni sian stir-licencon kaj ankaŭ pagi altan monpunon.

*Kokelo = Coquelles, franca urbo, apud Calais.
*Eŭrokaba areo : Zone Eurocap
Fonto : La Voix Du Nord – 4 Dec. 2013

 

Foti malhelpus bonan rememoradon

Foti por rememori… ne efikus.

Foti por pliposte rememori ion fakte trafus la neatenditan malan rezulton, sciigas usona studo. Laŭ ties rezultatoj, publikigitaj en la revuo « psychological science » (psikologia scienco), homoj fotintaj objektojn dum muzea vizito pli malfacile rememoris la detalojn kompare al tiuj tutsimple rigardadintaj. « Homoj tiel fulme elpoŝigas sian fotilon, kvazaŭ senpripense, por fiksi eventon, ke ili eĉ mem forgesas tion, kio okazas antaŭ ili », rimarkigas Linda H, de la Faifield-a Universitato, iniciatinto de tiu studo.
En muzeo, Henkel petis al studentoj observi difinitajn objekjojn dum la vizito, ĉu fotante ilin, ĉu simple observante ilin. La morgaŭon, oni taksis iliajn memorojn – kaj la fotintoj pli malfacile rekonis la detalojn de la objektoj, ol tiuj kiuj nur rigardadis ilin. « Kiam homoj kalkulas je teknologio por senpena rememorigo, tio povas fakte malhelpi la bonan rememoron de iliaj spertitaĵoj », ŝi substrekas en komunikaĵo.
En dua eksperimento, studentoj zomfotinte detalon de objekto ŝajnis plibone rememori la objekton en ĝia tuto, ol la detalon mem. « Tiuj rezultatoj montras kiel malsimilaj estas la « mensa okulo » kaj la « fotila okulo », rimarkigas Linda H, rememorigante ke laboroj rilataj al la memoro sugestis, ke fotado povas ja helpi rememori ion, kondiĉe ke la fotanto poste atente observos kaj studos la foton mem. « Senorda amasigo de ciferecaj fotografoj detenas multajn homojn rerigardi ilin kaj revivigi la rilatajn memorojn », ŝi plu sugestas. ‘Por rememori, oni nepre povu konsulti la fotojn kaj interrilati kun ili, ne nur amasigi ilin ».

Traduko laŭ artikolo titolita « No Pictures, Please : Taking Photos May Impede Memory of Museum Tour », aperinta la 9-an de decembro 2013, en la retejo psychologicalscience.org

Prezentado de urso en Kalezo

Prezentado de urso en Kalezo : la bestprotektantoj minacas plendi, la dresisto sin pravigas.
La franca federacio por bestprotektado intencas plendi kontraŭ la kaleza urbestro kaj la ursdresisto FC, se la okazonta urselmontro, kadre de la kristnaskaj festoj, efektive realiĝos.
La 22-an de decembro, la dresisto, el Orleano, prezentos spektaklon kun kvinjara urso, Valenteno. Temas pri ludo inter la dresisto kaj la besto. La spektaklon mallaŭdas la Asocio por Protektado de la Bestoj. « En tiuj spektakloj, oni malbone traktas la ursojn, iliajn dentojn oni fajlas, iliajn ungojn oni elŝiras, iliajn piedojn oni brulvundas, la vivkondiĉoj de tiuj bestoj estas teruraj », kolere diras Sylvain DA, la federacia prezidanto.
Bleriotano refutas la akuzojn.
« Estas malvere », asertas Pascal P., kiu loĝas en Bleriot. Tiu instruisto pri la angla lingvo en Kulonja* gimnazio arde okupiĝas pri spektakloj kun bestoj, kaj li foje sekvas migrajn cirkojn. Mi konas F.C. de kvin jaroj, mi renkontas lin du aŭ trifoje ĉiun jaron. Li posedas parkon, kie videblas cento da bestoj. Li estas ege respektema rilate la fiziologiajn kaj psikologiajn bezonojn de la bestoj. Li respektas la naturan emon de la bestoj. Li ja dresas ilin, kiel oni dresas hundon alstreĉi la kruron, rekompencante ĝin per sukerpeco. Neniam li vestos ilin per dancistina jupo por ilin ridindigi. », klarigas P.P..
Siaflanke, la akuzito ne miras pro la atako. « ĉiun semajnon, de preskaŭ dekkvin jaroj, oni atakas min. Ekde 1978 leĝo malpermesas senungigi bestojn. Estas misinformado. », klarigas la orleana dresisto, kiu fieras pro sia partopreno en la franca asocio por protektado de la laborantaj bestoj. La urso, Valenteno, kiun li prezentos la 22-an de decembro (li posedas du, en sia rifuĝejo naŭhektara), naskiĝis en bredejo en Usono. Se mi ne estus preninta ĝin kun mi, ĝi estus jam mortigita pro siaj viando kaj felo. Ĝi estas nigra urso el Kanado, la ununura senprotekta specio. Ĝi estas ĉasaĵo en sia lando. Valenteno devenas el la kvina bredita generacio. Ĝi alkutimiĝis. « Mi zorgas ilian vintran dormadan periodon de januaro ĝis aprilo », klarigas FC, sciigante ke oni kontrolas lin neatendite dekfojojn jare, kaj li ĉiam sukcese trapasis la kontrolojn.
Rilate sekurecon, li rimarkigas, ke elektra barilo dekdumil-volta ĉirkaŭas lin dum la spektakloj, kiel leĝo postulas. Neniam ekestis problemo en Francio. Dum siadire, li tute komforte praktikas sian arton, li konfesas ke li foje malaprobas la praktikadon de kelkaj el siaj kvin kolegoj, kiuj daŭre profesias en Francio.  » En la urbo Fourmies mi spektis filmeton, en kiu urso rajdas motorbiciklon. Ĉe mi neniam vi spektos tion ».
Sylvain D-A, de la franca federacio por la protektado de la bestoj, indignas pro la respondo de la kaleza magistrato al AVES. La urba registaro sciigas al la asocio, ke la dungita dresisto havas atestilon de la franca asocio por la protektado de la laborantaj bestoj (en Francio li estas la nurnura posedanto de tiu atestilo). Tiu kvalit-atestilo estas laborfrukto de federacio por protektado de bestoj. « Estas tute malvere, protestas Sylvain D-A, ni certe estas juna asocio, fondita nur en januaro 2012, tamen ni estas la sola federacio en Francio kaj neniam ni estus disdonintaj tiun kvalit-atestilon ».

*Kulonja gimnazio : gimnazio situanta en la urbo Coulogne (Kulonj’), proksima de Kalezo.

Fonto : La Voix du Nord – 3 Dec. 2013

Virtuala muzeo

Ĉiujn pentraĵojn el Britio prezentas virtuala muzeo.

Cento da homoj traserĉis Brition dum 10 jaroj, por foti ĉiujn disponeblajn neprivatajn pentraĵojn, kaj poste prezentis ilin interrete.
—————————————————————————–
Sendube estas la plej vasta kolekto de pentraĵoj en la mondo : ĝi arigas ĉiajn pentraĵojn neprivatajn, kiuj lokiĝas en Britio, tio estas 210 mil pentraĵoj far de kelkaj 45 mil artistoj ; ili ĉiuj videblas en sama retejo, per nura musklako. Dek jarojn la PCF Asocio (Fondaĵo pri la Publika Katalogo) strebis starigi tiun gigantan virtualan muzeon, nomatan « viaj pentraĵoj », kun helpo de BBC. (vidu ĉe la retadreso : http://www.bbc.co.uk/arts/yourpaintings/)
Dum dek jaroj ili travojaĝis Brition al la plej malproksimaj lokoj (de la Ŝetlandaj ĝis la Manikaj insuloj, trairante la Scilly-an insularon), enlistigante kaj fotante ĉiujn pentraĵojn. « Britio posedas tre vastan kolekton de pentraĵoj, sed 80 procentoj de ĝi ne montriĝas. Ili kuŝas en muzeoj », kiuj ne havas sufiĉe da loko por prezenti la tuton », aŭ troviĝas en publikaj konstruaĵoj, kie la vizitantoj ne povas facile alproksimiĝi al ili, diras Andy Ellis, la estro de PCF. « kaj la du trionojn de la pentraĵoj oni verŝajne eĉ neniam fotis ».

Pentraĵo trovita en kontraŭ-atoma ŝirmejo
La projekton partoprenis cento da personoj. Detektiva laboro. Krom la muzeoj, kiuj multe helpis al ili, la « serĉistoj » de la asocio diligente esploradis universitatojn, urbodomojn, komunumajn oficejojn, librejojn, malsanulejojn, policoficejojn kaj fajro-brigadejojn, eltirante pentraĵojn el kromĉambroj, el keloj, el subtegmentoj. Ili êc vizitis zoon, lumturon kaj artajn lernejojn, kaj retrovis fruajn verkojn de famaj, iamaj surloke ĉeestintaj, britaj pentristoj, kiel David Hockney. En Londona malsanulejo ili eltrovis Veronez-aĵon. En la Bristola urbodomo, larĝa triparta pentraĵo de William Hogarth, pendis ĉe la muro, meze de komputiloj kaj fotokopimaŝinoj. En atoma ŝirmejo de la « malvarma milita » periodo, kuŝis pentraĵo de James Abott Whistler, tie deponita de la komunuma oficejo, kies laborĉambroj situas supraetaĝe.

La asocio koncentris sin super la oleaj, la akrilaj kaj la « temperaj » pentraĵoj (pigmentoj kunligitaj per ovoflavaĵo, antikva metodo) (Rimarko – Rilate al tiu metodo, vidu la sekvan retligilon : http://en.wikipedia.org/wiki/Tempera ).
Akvareloj kaj desegnoj tro multnombris rilate la disponeblan monon (6 milionoj da pundoj, tio estas 7.5 milionoj da eŭroj, plejparte disponigitaj dank’al privataj mondonacoj). Sed ĝi nenion preterlasis. « Temas pri demokratia projekto, kiu inkuzivas ĉiujn verkojn, kiaj ajn estas ilia kvalito aŭ konserviĝa stato, por ke la homoj povos vidi la tutplenan kolekton. Il mem decidos, kion ili ŝatas aŭ malŝatas, substrekas Andy Ellis. Miaopinie, nenie en la mondo ekzistas tia kolektado. »

La interretaj vizitantoj povas almeti afiŝetojn sur la fotoj.
Antaŭ la jarfino, la tuto el la 210 mil konataj pentraĵoj estos enretigita, en la retejo kreita de la BBC, kie la plej famaj pentristoj, kiel Rembrandt aŭ Raphaël, troviĝos meze de miloj da aliaj, plejparte nekonataj artistoj. Kiel la fajro-soldaton, kiu dum la « Blitz-o » (milita surprizatako) pentris la ĵus spektitan bruligon de pluretaĝa konstruaĵo sur ŝtofo elŝirita de taksio, kiun la sukura brigado jam alproprigis al si. Por dekono de la pentraĵoj oni certas pri nenio. Kaj multajn portretojn oni ankoraŭ ne identigis.

La asocio dungos spertulojn por solvi la puzlon, tamen ĝi ankaŭ petis helpon al la publiko por « alglui etikedojn » sur la pentraĵojn. « Iuj povus rekoni jen praulon, jen urbestron » en pentraĵo, klarigas Andy Ellis, eks-financulo en la londona « City », kiu pasie interesiĝas pri arto kaj jam pripensas la venontan paŝon : pliampleksigi la projekton al skulpt-arto. « tiu estos la plena konkretiĝo de la revo de Malraux », komentas la estro de la Brita reĝa akademio pri artoj, Charles Saumarez Smith, en la retejo « Viaj Pentraĵoj ». La literatura verkisto André Malraux jam priskribis, en Francio de la post-mondmilita periodo, sian antaŭvidon de « Muzeo sen muroj », ekzistontan danke al la magio de fotarto.

Artikolo originale verkita de Nathalie Auriol (AFP) – aperis en la retejo 01net, la 9-an de Novembro 2012. Tradukis Didje, Novembre 2012.